Nazwa Kyokushinkai pochodzi od japońskich słów:

· Kyoku - biegun, ekstremum, mistrzostwo 
· Shin - prawda 
· Kai - stowarzyszenie, organizacja

Na polski tłumaczone najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś pełna nazwa (kyoku-shin-kai-kan) oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.

I. Historia

Założycielem stylu był urodzony 27 lipca 1923, Koreańczyk, Choi Yeong-Eui, który po przybyciu do Japonii przybrał imię Masutatsu Oyama.

Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushinkaikan (International Karate Organization Kiokushinkaikan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 roku największą organizacją sztuk walki na świecie. Po śmierci Masutatsu Oyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akioshi Shokei Matsui. Nie wszyscy uczniowie Oyamy uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Oyamy, w związku z czym w latach 1994 - 2004 następowały kolejne rozłamy w IKO. Kolejni uczniowie Oyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushinkaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO 2, 3, 4, 5 itd. Nie bez znaczenia dla podziałów w Kyokushin pozostał fakt, że sukcesor Masutatsu Oyamy zarejestrował International Karate Organization Kyokushinkaikan jako przedsiębiorstwo w Stanach Zjednoczonych. Przedsiębiorstwo będące jego własnością. Uczynił to jednocześnie opatentowawszy nazwą Kyokushin, Kyokushinkaikan, Kancho Kyokushin oraz znaki stylu: kanji i kanku jako jego własne znaki firmowe. Na mocy tego patentu Shokei Matsui pozbawił możliwości używania tychże znaków i nazw części z reprezentantów innych IKO, lub też zmusił ich do wybrania innych znaków. Istotniejszym dla przyszłości stylu może okazać się inny spór sądowy, jaki toczył Akioshi Shokei Matsui z rodziną zmarłego Matsutatsu Oyamy. Ostatecznie system sądowniczy w Japonii uznał zasadność roszczenia rodziny Oyama o przywrócenie im wszelkich praw do własności intelektualnych Masutatsu Oyamy, w tym do stworzonego przez niego stylu karate. Sąd w Tokio uznał rzekomy testament Masutatsu Oyamy za ewidentnie sfałszowany i przez to od początku nie ważny. W ten sposób IKO Matsui zyskało w międzynarodowym słownictwie stylu Kyokushin numer 1, dla odróżnienia od IKO stworzonego przez Masutatsu Oyamę. Rodzina twórcy stylu chcąc podkreślić autentyczność reprezentowanego przez nią IKO, jako kontynuacji dzieła Masutatsu Oyamy, rozpowszechniła dodawanie do nazwy swego IKO określenia "Sosai Group". 

II. Trening karate kyokushin opiera się głównie na 3 elementach:

· Kihon – techniki podstawowe. (patrz: lista technik w Kyokushin). Kihon ma na celu nauczenie adepta sztuki karate prawidłowej techniki uderzeń, kopnięć oraz bloków. W trakcie kihon ćwiczący stoją w rzędach w kolejności posiadanych stopni. Techniki wykonuje się po podaniu komendy przez prowadzącego ćwiczenia.

· ido geiko - poruszanie się

· Kata – formalne układy obrony i ataku. Kata są tradycyjnym sposobem przekazywania wiedzy o karate. W średniowiecznej Okinawie, skąd wywodzi się karate, wprowadzono przepis zabraniający chłopom posiadania wszelkiej broni – nawet noży i siekier, zabroniono także uprawiania sztuk walki. Aby obronić się, Okinawczycy wymyślali więc różne układy walki, czyli kata, które umożliwiały ćwiczenie w samotności (w obawie przed donosicielami). Kata wykonuje się podobnie jak kihon – w rzędach, wg posiadanych stopni, po komendzie prowadzącego ćwiczenia.

· Kumite – wolna walka. Kumite jest kwintesencją kyokushin karate. Masutatsu Oyama twierdził, że karate bez walki, jest tylko tańcem. W trosce o zdrowie ćwiczących, w trakcie walk sportowych wyłączono możliwość ataku na kolana, kręgosłup czy głowę (na głowę można stosować większość technik nożnych).

· Iken – trening technik wywodzących się z chińskiego stylu wu-shu yiquan. Uprawiany głównie w Japonii i Brazylii. Zasadniczym trzonem treningu Iken jest wykorzystanie treningu mentalnego, praca nad "jednością umysłu i ciała", sprężystością ruchów i perfekcyjnym opanowaniem równowagi i zrównoważeniem szybkości i tempa w walce. charakterystyczne dla Iken są tzw. eksplozywne uderzenia, techniki shi-li, trening pozycji statycznych. Ostatecznym celem treningu karate jest rozwój duchowy ćwiczącego. Dokonuje się on poprzez wymagające ćwiczenia fizyczne – w trakcie treningu adept karate pokonuje swoją słabość, nieśmiałość i niezdecydowanie, dzięki temu może stać się lepszym człowiekiem. Każdy adept kyokushin karate ,musi znać przysięgę (dojo kun) oraz etykietę dojo.

 III. Organizacje

Największe organizacje kyokushin:

1. Kyokushinkaikan (IKO Sosai Group)- IKO które założył twórca stylu Masutatsu Oyama (10. dan), odziedziczone przez jego córkę Kuristinę Oyamę i przez nią kierowane- w Polsce formalnie reprezentantem pozostaje reprezentant IKO wyznaczony przez Masutatsu Oyamę, jednak nie pełni on swojej funkcji w tej organizacji. 
2. Kyokushinkaikan (IKO1 - tzw. Matsui Group) – kierowana przez Shokei Matsui (9. dan) – w Polsce szefem jest Andrzej Drewniak (7. dan) 
3. Shinkyokushinkai (IKO2 - tzw. Sanpei Group) – kierowana przez Kenji Midori (9. dan)– w Polsce szefem jest Jacek Baranowski (4. dan) 
4. Kyokushinkan – kierowana przez Hatsuo Royama (9. dan) – w Polsce szefem jest Bogusław Jeremicz (5. dan) Przedstawicielami władz organizacji są: Tsuyoshi Hiroshige, Akio Koyama, Hiroto Okazaki, José Millán i Jacques Sandulescu 
5. IFK Kyokushinkai – kierowana przez Steve Arneil (9. dan) – szefem w Polsce jest Bronisław Szuszkiewicz (2. dan) 
6. Kyokushin Kaikan (IKO3 - Matsushima Group) – kierowana przez Yoshikazu Matsushima (9.dan) w Polsce kieruje organizacją Roman Kucfir (4. Dan) 
7. Kyokushin Kai Kan Tezuka Group (IKO4) – kierowana przez Toru Tezuka (9. dan)– szefem w Polsce jest Eugeniusz Stanisławek (5. dan) 
8. All Japan Kyokushin Union (IKO5) – organizacja kierowana rotacyjnie, która ma charakter związku niezależnych organizacji, dojo, szkół poszczególnych shihan i sensei. Najważniejsze postacie tej organizacji to: Kazuyuki Hasegawa, Shigeru Tabata,Jun Miwa, Shigenori Sakamoto, Daigo Oishi, Toshikazu Setto, Yasuo Takahashi, Yukio Okada, Yasuhiro Kuwajima, Yasuhiro Shichinohe, Koi Yoshikazu, Peter von Rotz. Polskim członkiem tej organizacji jest Śląski Klub Karate Kyokushin, któremu szefuje Krzysztof Brzozowski (3.dan) 
9. IBK Kyokushin- International Budokai Kan Kyokushin, na świecie kierowana przez Jona Bluminga (10. dan), (9. dan) judo, w Polsce szefem jest Tomasz Olejnik (5. dan)

IV. Style wywodzące się z kyokushin:

1. Ashihara Karate - założone przez Hideyuki Ashiharę, obecnie kierowane przez Davida Cooka (8.dan); w Polsce szefem jest sensei Dariusz Winiarski 
2. Enshin Karate - stworzony przez kancho Joko Ninomiya. W Polsce organizacją kieruje Radosław Kulikowski (2.dan). 
3. Oyama Karate – kierowana przez Shigeru Oyamę (10. dan) – oddzieliła się od głównej organizacji jeszcze przed śmiercią Mas. Oyamy - w Polsce szefem jest Jan Dyduch (7. dan) 
4. Seidokaikan - założone w 1980 roku przez Kazuyoshi Ishiiego 
5. Seido juku - założone i kierowane przez kaicho Tadashi Nakamurę (9.dan) - w Polsce głównym ośrodkiem są Wadowice, a szefem kyoshi Bogdan Czapla (5. dan) 
6. Shidokan Karate - którego założycielem i liderem jest kancho Yoshiji Soeno (10. dan), zaś w Polsce szefem jest sensei Mariusz Radliński (3.dan)

V. System Pasów

Kolejność pasów
Biały  
Pomarańczowy  
Niebieski  
Żółty  
Zielony  
Brązowy  
Czarny  

VI. W Kyokushin Karate stosuje się poniższy system pasów:

Stopnie uczniowskie (Kyu):
W IKO Sosai Group,IKO Matsui Group, IKO Tezuka Group oraz Kyokushin- kan:
· biały pas - (zawodnik bez stopnia kyu) 
· pomarańczowy pas - (10. kyu, dawniej: biały pas) 
· pomarańczowy pas z niebieskim pagonem - (9. kyu, dawniej: biały z niebieskim pagonem) 
· niebieski pas - (8. kyu) 
· niebieski pas z żółtym pagonem - (7. kyu) 
· żółty pas - (6. kyu) 
· żółty pas z zielonym pagonem - (5. kyu) 
· zielony pas - (4. kyu) 
· zielony pas z brązowym pagonem - (3. kyu) 
· brązowy pas - (2. kyu) 
· brązowy pas z czarnym pagonem - (1. kyu) 
                                                                         
VII. Stopnie mistrzowskie (Dan):

· czarny pas ze złotym pagonem - (1. dan) 
· czarny pas z dwoma złotymi pagonami - (2. dan) 
· czarny pas z trzema złotymi pagonami - (3. dan) itd. aż do 10 dan 

W Polsce posiadacz wyższego pasa nosi miano Sempai, a posiadacz czarnego pasa nosi miano Sensei, od piątego dana wzwyż Shihan, 10 dan – Sosai. Przewodniczący organizacji nosi tytuł Kancho.

Według nomenklatury japońskiej, Sempai to zawodnicy posiadający 1-2 dan, Sensei to ćwiczący 3-4 dan, zaś 5 dan i powyżej to Shihan. Nazewnictwo japońskie różni się zatem od stopni stosowanych w Polsce.

W niektórych federacjach kolorystyka pasów może różnić się od podanej wyżej.

źródło : http://pl.wikipedia.org/wiki/Kyokushin#Etymologia_nazwy